Privacy Data Vs Ransomware

Κάνουμε το παν για να εκπαιδεύσουμε και να αλλάξουμε την κουλτούρα ηγετών και επιχειρήσεων, ώστε να επενδύσουν στα ψηφιακά μέσα. Να μετασχηματιστούν ψηφιακά. Κανείς ποτέ δεν τους μίλησε όμως με πειθώ για την ασφάλεια των δεδομένων τους. Αυτοματοποιούν διαδικασίες, επιλέγουν λογισμικά, χρησιμοποιούν 5G, κάνουν ηλεκτρονικά οικονομικές συναλλαγές… Αλλά πόσο ασφαλής είναι ο χρήστης όταν διαθέτει τα προσωπικά του δεδομένα, τους αριθμούς των καρτών του, τα password του και κάθε λογής πληροφορία σε βάσεις δεδομένων ή στο cloud;

Οι κοινοί εγκληματίες έχουν φορέσει ψηφιακό μανδύα και το κυβερνοέγκλημα βρίσκεται στα καλύτερά του. Θα μείνει άναυδος κάποιος αν δει ότι οι κυβερνοεγκληματίες είναι ο κλάδος με τα σημαντικότερα κέρδη, τα έσοδα των οποίων ξεπερνούν εκείνα των εμπόρων ναρκωτικών. Κι όποιος έχει φουλ κέρδος είναι ιδιαίτερα εφευρετικός, επενδύει περισσότερο στα εργαλεία των εγκλημάτων του (έχουν ήδη φτάσει να χρησιμοποιούν Artificial Intelligent) και εσύ μένεις πίσω προσπαθώντας απλώς να εμποδίσεις ή να καταλάβεις τι πήγε στραβά.

Η κυβερνοασφάλεια επομένως τα επόμενα χρόνια θα γίνει απαραίτητο είδος υπηρεσίας που μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να «αγοράσουν» τόσο για την πρόληψη όσο και την ανίχνευση & αντιμετώπιση κάθε είδους επίθεσης. Και ποιες είναι οι βασικές απειλές που μπορείς να δεχτείς;

Πρώτη και καλύτερη στο θρόνο των κυβερνοεγκλημάτων το λυτρισμικό που, όπως λέει και το όνομά του, χρειάζεται να δώσεις λύτρα στους κοινούς μας εγκληματίες για να ανακτήσεις ξανά τα δεδομένα που σου έχουν κρυπτογραφήσει. Τα κακόβουλα λογισμικά που μπορεί να εμφυτεύσουν στην επιχείρησή σου, η εξαπάτηση μέσω mail, το cryptojacking, επιθέσεις που παραβιάζουν και διαρρέουν τα δεδομένα σου ή ακόμα και η διαρροή παραπλανητικών πληροφοριών σε τρίτους είναι επίσης πολύ ψηλά στην αγαπημένη λίστα των κυβερνοεγκληματιών.

Όσο επιταχύνονται οι ψηφιακές διαδικασίες, τόσο πέφτει στο τραπέζι η ανάγκη κυβερνοασφάλειας. Κι όσο προτρέπουμε τον κόσμο να γίνουν ψηφιακοί χρήστες, οι απειλές σε δημόσια διοίκηση, υγεία, τράπεζες & επιχειρήσεις αυξάνονται με αλματώδεις ρυθμούς. Μάθαμε εν μέσω πανδημίας να στηρίζουμε την εργασία, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση στα ψηφιακά μέσα και οι κυβερνοεγκληματίες έμαθαν πολύ ευκολότερα να ελίσσονται και να απειλούν εκεί που κανείς δεν το περιμένει.

Τα smartphones, τα λογισμικά, οι λογαριασμοί emails, τα προγράμματα εφοδιαστικών αλυσίδων είναι τα «ευκολάκια» που τρώνε για πρωινό οι ειδήμονες εγκληματίες. Ψηφιοποιείς όλες τις διαδικασίες σου; Είσαι και επίσημα μια νέα ευκαιρία για κυβερνοεπίθεση. Η κυβερνοπροστασία δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να τα βάλει με την κυβερνοεπίθεση: υστερεί σε ιδέες, χρήμα, εφευρετικότητα, υπηρεσίες και υποδομή. Σε πρώτη φάση, ο στόχος είναι η προστασία των δεδομένων και η ανίχνευση & παρακολούθηση μιας ενδεχόμενης απειλής. Οι προηγμένες επιχειρήσεις αξιοποιούν ήδη το ελάχιστο κάνοντας το πρώτο βήμα ασφάλειας: τη μηδενική εμπιστοσύνη.

Το Zero Trust (ποτέ μην εμπιστεύεσαι, πάντα να επιβεβαιώνεις) θέτει γερά θεμέλια ασφάλειας περπατώντας παράλληλα με τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Κι αν σου φαίνεται αστείο σε επίπεδο επιχειρήσεων, καλού κακού την επόμενη φορά που θα σου ζητηθεί από το gmail διπλή ταυτοποίηση με τα στοιχεία σου, να τα βάλεις.

Κι ας βαριέσαι τους άπειρους κωδικούς που σου έρχονται με sms.